ترفند جديد عبارت است از تلاش براي "فريب دادن قانوني" زنان در هنگام ازدواج، از طريق ايجاد تغييري کوچک ولي تعيين کننده در عقدنامه ها. اين کار با عوض کردن يک کلمه عربي (عند المطالبه) با يک کلمه عربي ديگر (عند الاستطاعه) در سندهاي ازدواج صورت رفته، در شرايطي که احتمالاً اکثريت بسيار بالاي دختران، نه تنها متوجه اين تغيير نمي شوند، که در صورت متوجه شدن نيز از الزامات حقوقي سنگين کلمه جديد آگاه نيستند، و شايد بسياري از آنان اساساً معني کلمه فوق را نيز ندانند .... مي دانيم که طبق قوانين ايران، حق طلاق با مرد است و زن، در صورت تقاضاي جدايي، جز با طي مراحل بسيار دشوار براي اثبات بدرفتاري شديد همسر يا مبتلا بودن وي به مشکلات مهم رواني يا جسمي، امکان جدايي از شوهرخود را ندارد. مراحلي که طي آنها به قدري سخت است که بخش بسيار بزرگي از زناني که قادربه زندگي با شوهر خود نيستند، به ناچار مجبور مي شوند تا ساليان دراز و بلکه تا پايان عمر، به زندگي سخت با همسر ناسازگار ادامه دهند. در چنين شرايط حقوقي تبعيض آميزي، تنها امکاني که تاکنون براي بسياري از زنان براي رهايي از زندگي مشترک دشوار وجود داشته، عبارت بوده از مطالبه مهريه خود. بدين معني که زن، با توجه به "عندالمطالبه" بودن مهريه در قباله هاي ازدواج، مي توانست براي الزام شوهر به پرداخت مهريه خود به دادگاه مراجعه کند و در صورتي که وي قادر به اين کار نبود، زن قادر بود در قبال صرف نظر کردن از دريافت مهريه، شوهر را راضي يا مجبور به طلاق کند (عبارت معروف: "مهرم حلال، جانم آزاد"). [منبع]
امروز پانزده ثور به ساعت ۹ نمایشگاه کتاب تهران با حضور احمد نژاد رییس جمهور ایران و وزیر فرهنگ و ارشاد، افتتاح شد. در آغاز معاوون وزارت ارشاد و فرهنگ سخنرانی کرد و بعد وزیر ارشاد و فرهنگ، سپس دو ناشر نمونه،یکی از ناشران لبنانی و دیگری ایرانی صحبت کردند، در آخر، احمد نژاد تقریبا بیش از یک ساعت سخنرانی کرد.
احمد نژاد، آدمی با روحیه و دلیر به نظرم رسید و خیلی هم مسلط بر موضوع و بر مجلس بود، ایشان حتا نام مدیر کتابخانه ملی تهران را گرفت و به این هم اشاره کرد که روزانه به تعداد ۵۰۰۰ نفر به کتابخانه ملی مراجعه می کند. این یادآواری جزییات برای یک رییس جمور، خیلی دلیل بر شیوه مملکت داری او می کند. اگر از رییس جمور ما در باره ارگ ریاست جمهوری اش بپرسی، ادعای بی اطلاعی خواهد کرد.ناشران ۸۷ کشور جهان در این نمایشگاه اشتراک ورزیده است و دولت ایران از۱۸ کشور، مهمان به این نمایشگاه دعوت کرده است که این مهمانان استادان زبان فارسی می باشد. از دانشگاه البیرونی، من و واصفی در این نمایشگاه دعوت شده ایم و فعلا به تهران استیم و تا پایان نمایشگاه اینجا می مانیم. این نمایشگاه ۱۲۵۰۰۰ متر مربع زمین را در برمی گیرد و ۳۵۰۰۰۰ عنوان کتاب در این نمایشگاه به نمایش گذاشته می شود که ۳۰۰۰۰ عنوان کتاب آن تازه است.
باید گفت ایران یک امپراتور فرهنگی در جهان است. [منبع]
عضو کمیسون فرهنگی مجلس در گفتگو با « فردا» گفت: بهتر است برای اینکه هیچ گونه سو استفاده ای از طرف مردانی که متاهلند پیش نیاید سازمان ثبت احوال با همکاری مجلس شورای اسلامی برگه ای برای ثبت ازدواج موقت نیز در داخل شناسنامه اضافه شود که همه چیز در این خصوص قانونمند شود.[منبع]فکرشو بکن مثلا یک پسری بخواد ازدواج کنه باید بره برگ ازدواج موقت حاج خانوم رو بررسی کنه که تا حالا با چند نفر بوده و آیا آدمهای صالحی بودن یا نه؟ حاج خانوم هم همینطور! به کجا میرویم آن هم این همه شتابان؟
نمی خواهم وارد داستان قدیمی تازیانه شوم و اصلا مقصدم فلسفی نیست بیشتر به کانتکس این دیالوگ کار دارم. فقط میخواهم بر این نکته انگشت بگذارم دقت نمایید که این جمله معروف را [به سراغ زنان می‌روی؟ تازيانه را فراموش مکن!] یک زن به نیچه می گوید.
آن‌گاه پيرزنک مرا پاسخ گفت: «زرتشت چه نکته‌های باريکی گفت، بويژه بهر آنان که چندان جوان‌اند که به کار آيدشان.
«شگفتا که زرتشت چه کم آشنايی با زنان دارد و با اين همه از آنان چه درست سخن می‌گويد! آيا اين نه از آن روست که درباره‌ی زنان هرچه بگويی درست است!»
«اکنون برای سپاس، اين حقيقت کوچک را بپذير! البته من برای رسيدن به آن چندان که بايد موی سپيد کرده‌ام.
«نهان‌اش کن و دهان‌اش بگير! وگرنه به بانگ بلند فرياد خواهد کرد، اين حقيقت کوچک!
گفتم: «ای زن، حقيقت کوچک‌ات را به من ده!» و پيرزنک چنين گفت:
«به سراغ زنان می‌روی؟ تازيانه را فراموش مکن!» (چنین گفت زرتشت، ص ۷۸)
شکر پر اشکم نثارت باد!
خانه ات آباد ای ویرانی سبز عزیز من!
ای زبرجد گون نگین خاتمت بازیچه هر باد!
تا کجا بردی مرا دیشب؟
با تو دیشب تا کجا رفتم!
روح جهان فارسی[زبان] در شعر او ست و روح شعر فارسی یاری شیرین رفتار است. جهان فارسی در بنیاد ستایشگر زن است. یادگاری که در آناهیتا و استر و زهرا باقی ماند و حتی در صورت مریم به جهان غربی هدیه شد. کهن الگوی مریم دختران باکره ای بودند که در دریاچه هامون سر هر هزاره آبتنی می کردند و نطفه زرتشت را می پذیرفتند تا هوشیدر و هوشیدرماه و سوشیانس بزایند. منجی جهان ایران دختران هامون بودند.
اين امر، اصلي راهگشا در باب آموزه نيچه درباره هنر است. هنر بايد بر مبناي خلق كنندگان و توليدكنندگان اثر هنري و نه مخاطبان آن، سنجيده شود. نيچه اين امر را در اين جملات به وضوح بيان مي كند:"زيبايي شناسي تاكنون يك زيبايي شناسي زنانه بوده است، تا آنجا كه صرفا مخاطبان هنر تجربه هاي خود را از اينكه "امر زيبا چيست"، تبيين و تدوين كرده اند. در كل فلسفه تا به امروز هنرمند در كار نيست ..." (811، wm). نزد نيچه نيز فلسفه هنر به معناي زيبايي شناسي است، اما زيبايي شناسي مردانه، نه زيبايي شناسي زنانه. پرسش از هنر، پرسش از هنرمند به مثابه توليد كننده و خالق آن است و بايد تجربه هاي او از امر زيبا ملاك قرار گيرند. ( ر.ک. پنج جمله در مورد هنر)
آن یک نفر یک جایی من بوده ام. کلام هم متعلق به شیخ اشراق است. پس یک نفر یک جایی از کسی نقل قول کرده کلن ماجرا را چنان مبهم می کند که واویلا. گذشته از آن ایرانی ها قبل از اینکه بخواهند در میراث فرهنگی و معنوی شان شک کنند باید بتوانند آن را بشناسند. در چیزی که نمی شناسی چطور می شود شک کرد یا بهترش کرد یا تغییرش داد؟ در خاتمه کلام شیخ اشراق در مورد عشق و محبت و معرفت کاملن منطبق با سیکلی است که یونگ و مکتب روانشناسی تحلیلی در مورد عشق از دیدگاه روانی بیان می ککند. حضرت نویسنده ی این متن اگر خواست رجوع کند به کتاب ما: روانشناسی عشق رمانتیک نوشته ی رابرت جانسون و یا مقاله ی یونگ با عنوان ازدواج به مثابه ی رابطه ای روانی.
رد قرنها تلاش در علوم انسانی است نکته مهم دیگر اینکه همیشه باید قبل از مقایسه دو متفکر ابتدا منظر و پیش فرضهای هر یک را در نظر گرفت سپس دست به مقایسه زد. چرا که با این کار ممکن است بسیاری از چیزها روشن شود و جلوی اشتباهات بعدی گرفته شود. شیخ اشراق اول و آخر یک عارف است و سخنش علمی نیست. خود هم چنین ادعایی را ندارد. شیخ اشراق توصیه به جوانان برای ازدواج بهتر هم نمی کند. او در مقام عارف در ماهیت عشق سخن می گوید و البته سخنش غیر علمی است و به اقتضای فضای عرفانی حاکم بر تفکرش، آنچه در مورد یک پدیده می گوید تخیلی و ذوقی و تراویده از تاملات شخصی و سلیقه ای و درونی خود است. مثلا همان شیخ اشراق در پاراگراف بعدی رساله عشق با بهره گیری از همان توهمات عرفانی دست به یک زبانشناسی غیر علمی و ذوقی (امروزه می گویند زبانشناسی عوامانه) می زند و می گوید "عشق" از "عشقه" گرفته شده که گیاهی است فلان و فلان ... . و بر اساس این زبانشناسی ذوقی اش به خیال خود ماهیت عشق را آشکار می کند. اما امروزه همه میدانند که ریشه عشق چیست و متعلق به چه زبانی است.(رک اینجا) و مثلا فراموش نکنید که همین شیخ اشراق و بقیه عرفا عشق را به زمینی و آسمانی تقسیم می کنند و عشق زمینی را عشق کاذب و دروغین می نامند. اینها همه تخیلات و توهمان عرفانی است که البته برای قائلین و مومنین به انها شاید مفید و محترم باشد ولی همه حتی خود عرفا می دانند علمی نیست و نباید حاصل کار کسی چون یونگ که عمر خود را در آزمایشگاهها و مراکز تحقیقاتی گذرانده و این حرفها را با یکی دانست. حتی اگر درظاهر شبیه به هم باشند.محبت چون بغایت رسد آنرا عشق خوانند . و عشق خاصتر از محبت است زیرا که همه ی عشق ، محبت باشد اما همه ی محبت ، عشق نباشد . و محبت خاصتر از معرفت است زیرا که همه محبتی معرفت است . اما همه معرفتی محبت نباشد ...پس اول پایه معرفت است و دوم پایه محبت و سیُم پایه عشق . و بعالم عشق که بالای همه است نتوان رسید تا از معرفت و محبت ، دو پایه ی نردبان نسازد - رسالة فی حقیقة العشق -من این تعریف را قبول ندارم. کی قرار است ایرانی ها در این میراث فکری و فرهنگی شان شک کنند؟
