۱۳۹۱ مهر ۹, یکشنبه

و زمین دیریست چه دیوانه خانه ای بوده است!

نیچه، تبارشناسی اخلاق، 119

اطلاعیه

مخاطب خاص تمامی استاتوسهای بنده خودم هستم
کشواد

باغ بی برگی

خنده اش خونی است اشک آمیز

جاودان بر اسب یال افشان زردش می چمد در آن

پادشاه فصلها پاییز


گل از خوبی به مَه گویند ماند، ماه با خورشید

تو آن ابری که عطر سایه ات، چون سایه عطرت

تواند هم گل و هم ماه، هم خورشید را پوشد.


از نوخسروانی های جادویی مهدی اخوان ثالث