۱۳۸۸ دی ۲۴, پنجشنبه

دوشیزگی و باقی قضایا

دخترخانومی دست به قلم شده و چیزهایی در مورد دوشیزگی نوشته است و در پایان نیز توصیه ای خطاب به آقایان نوشته که صرفا توصیه اش را اینجا نقل می کنم بقیه اش را همانجا بخوانید:

یک توصیه برای آقایان : در جامعه ایرانی دست و بال خانم ها بعد از ازدواج تازه باز می شود ! محدودیت هایشان کم می شود . این است که خیلی هاشان تازه شروع می کنند از این شاخه به آن شاخه پریدن. شاید بهتر باشد به جای این که هم و غمتان این باشد که آیا کسی تا به حال نرمه بازوی نامزدتان را لمس کرده یا نه ، راهی پیدا کنید که مطمئنتان کند جفتتان بعد از ازدواج با همسایه پایینی سَر و سِر پیدا نمی کند.
در خصوص این نوشته صرف نظر از اینکه نویسنده این وبلاگ در نوشتن این مطالب کمی بی تجربگی نشان داده و در جاهایی مدعیات خود را بر فکتهای نادرست مبتنی کرده (برای نمونه ایشان فراموش کرده اند که پزشکی قانونی و یا متخصص زنان اگر ازشان خواسته شود براحتی و صرفا با استفاده از یک ذره بین می توانند وصله داشتن یا نداشتن پرده ب/کار\ت را گواهی کنند) اما از اینها گذشته من فقط می خواهم به پیشنهاد پایانی ایشان بپردازم. نویسنده که در ابتدای پیشنهادش پسرهای ایرنی را به داشتن فکر و فرهنگ باز فرا می خواند در ادامه پیشنهادش به آنها توصیه می کند حساسیتها و بدبینی های خود را به بعد از ازدواج منتقل کنند.
حال من بجای این قسم توصیه ها که حتی توصیه کننده اش به ان پایبند نیست و پس زمینه ای مردسالارانه دارد، هم برای دخترها و هم برای پسرها پیشنهاد دیگری دارم. احراز اینکه دختری (و همچنین پسری) تا کنون رابطه جن\سی داشته است یا خیر بسیار دشوار و حتی شاید غیر ممکن باشد.
همانطور که نویسنده آن وبلاگ به درستی گفته " حتی ساده ترین زن ها هم می توانند نقش یک دوشیزه چشم و گوش بسته را حرفه ای بازی کنند." در این خصوص دختران ایرانی صرف نظر از ضریب هوشیشان به نحو غریزی استادان بی بدیلی هستند. این است که سعی کنید اگر در این خصوص بسیار حساس هستید (این یک مساله شخصی است. من نمی گویم باشید یا نباشید. شاید دختری یا پسری این قضیه برایش حساس باشد که طرفش تا کنون ارتباطی نداشته باشد. این بستگی به فرهنگ و تربیت فرد دارد و توصیه من و امثال من که این طرز فکر خوب است یا بد تاثیری ندارد*) از سفتی و سختی و بزرگی عقد ازدواج بکاهید تا مشکل حل شود.
چگونه؟ بسیار ساده است، کافی است علاوه بر افزودن طول دوران قبل از ازدواج، دو دستور العمل را رعایت کنید (هرچند شاید اولی برای دخترها دشوار باشد):

1- آنقدر ساده ازدواج کنید که به همان سادگی بتوانید از زیر "بله" ای که گفته اید خلاص شوید. مهریه را از عقد ازدواج حذف کنید. بزرگترین مشکل برای انحلال عقد ازدواج هم برای زن و هم برای مرد همین مهریه لعنتی است. جهیزیه را حذف کنید. زن و مرد با سعی و تلاش و کمک همدیگر اسباب خانه را بخرند. دخترها حق طلاق بگیرند و سعی کنند درامد مستقلی داشته باشند. و همچنین است بقیه تشریفات دست و پاگیر برای انحلال عقد ازدواج.
اینطوری براحتی هر یک از دختر و پسر بعد از ازدواج می تواند طرفش را محک بزند و امتحان کند و اگر هم در نهایت پی برد که طرف به تعهدات ازدواج پایبند نبوده یا نیست براحتی می تواند ازدواج را منحل کند. در این صورت نه نیازی به زندان رفتن است نه نیازی به دعوا و مرافعه و شکنجه و چاقوکشی و ... .
2- توصیه دوم که بسیار مهم است در مورد بچه دار شدن است. زن و مرد بعد از ازدواج باید تا وقتی که به طور کامل به طرف مقابل اطمینان پیدا نکرده اند که به تعهدات ازدواج پایبند است و پایبند خواهد ماند باید از بچه دار شدن پرهیز کنند. این فرایند حد اقل پنج سال به طول می انجامد. بچه دار شدن انحلال ازدواج را بسیا دشوار و گاهی غیر اخلاقی می کند.
خلاصه اینکه علت حساسیتهای شدید و وسواس‌گونه پسرها و دخترها قبل از ازدواج، بزرگی و دشواری این عقد است. اگر از دشواری اش بکاهیم و راه را برای انحلالش هموارتر کنیم این حساسیتها از بین می رود. اینها چیزهایی بود که می شد گفت. خیلی حرفها را نمی شود زد. تا بعد.**

* متاسفم و شرمنده ام که این را می گویم اما خیلی از پسرهای ایرانی هستند که به طرفشان پیشنهاد س/ک\س می دهند تا طرف را محک بزنند. بعد که طرف قبول کرد پیشنهادشان را عملی می کنند ولی بخاطر همین قضیه از ازدواج با او سرباز می زنند.


** ضمنا نویسنده آن نوشتار در بخش کامنتها توضیحاتی داده اند و ایراداتی را وارد کرده اند که حتما انها را هم ببینید.
+ دیگر نوشته های من در این خصوص: اینجا و اینجا و اینجا و اینجا

۲ نظر:

  1. من آیه هستم .همان دختر خانوم نویسنده پست دوشیزه. آمدم و دیدم بدجور یک طرفه به قاضی رفته اید. و انصاف به خرج بدهم شاید تقصیر از زبان الکن قلم من باشد ؟! به هر صورت چند قضیه را خوب است توضیح بدهم. اول این که به سبیل سیاه کلفتتان قسم من اصلن منظورم از آن توصیه این نیست که آقایان قبل از ازدواج با فکر و فرهنگ باز رفتار کنند و بعد از ازدواج حساسیت به خرج بدهند و خون زن بیچاره را بکنند توی شیشه و روزی چند بار استنطاق کنند که چه کردی و کجا رفتی و با که رفتی !!!!
    نه عزیزی جان ! منظورم این بود که انتخاب درست و آگاهانه داشته باشند و جفتی انتخاب کنند که بتوانند بهش اطمینان کنند.
    و دقت کنید که نوشته ام جفت ! نه زن و نه همسر .چون به نظرم جفت کاملترین کلمه برای توصیف زندگی زناشوهریست.
    بنابراین بنای این پست شما بر اساس نوشته من کاملن اشتباه است.
    دیگر این که الان بچه های راهنمایی هم سر در می اورند که وصله دار بودن بکارت قابل تشخیص است.چه برسد به یک زن سی ساله که من باشم. منظورم مطئنن آن دسته ای بود که از روش معاینه استفاده نمی کنند.

    از نقد شما ممنونم. همین که آن نوشته خوانده شود و عده ای از زنان و مردان حتی کمی به این موضوع فکر کنند برایم کافیست.لطفن اشتباهاتان را در نوشته من اصلاح کنید.

    پاسخحذف
  2. خانوم آیه با سلام
    نقد من بیشتر متوجه حواشی و بخشهای نانوشته و خطوط سفید و پیشفرضهای پست شما بود تا چیزهایی که به زبان آورده اید.
    نوشتار شما در نقد مردسالاری است اما خود همچنان درگیر ساختارها و راهکارهای مردسالارانه است که من نخواستم زیاد وارد جزئیات شوم و صرفا نکاتی را یادآور شدم.
    در مورد تشخیص پزشکی هم شما به عنوان دلیلی بر اینکه "ب/کارت معیار خوبی نیست" به قضیه عمل ترمیم اشاره کرده اید. منظور من هم آن بود که بدلیل قابل تشخیص بودن این قضیه هیچ دختری صرفا به دلیل اینکه در آینده می تواند آنرا ترمیم کند از ب\کارتش صرف نظر نمی کند چرا که در آینده اگر ترمیم ان آشکار شود بجای یک بلا دوبلا بر سرش نازل میشود. پس هنوز هم برای حفظ بکارت درصد بسیار قابل توجهی از دخترها از داشتن رابطه با جنس مخالف دوری می کنند. بنا بر این این دلیل را باید از لیست دلایل حذف کنید.

    من در متن نوشتارم به کامنت شما اشاره می کنم خودتان هر اصلاحیه ای بر حرفهای اشتباه من اگر داشتید بنویسد.

    پاسخحذف