اگر جنبش اصلاحات دموکراتیک در ایران را در حال حاضر با توجه به نیروها و پایگاههای اجتماعی فعال آن به موجود اندامواره تشبیه کنیم باید بگوییم که:
راس آن یا قوه فکری و رهبری آن در اختیار همان گروه چپ سنتی است که از بدنه روحانیت حاکم از لحاظ ایدئولوژیک فاصله گرفت و روحانیون مبارز و سازمان مجاهدین اجزاء اصلی آن را تشکیل می دهند.
درمقابل بخشهایی از جناح راست مدرن یا کارگزاران سازندگی همراه با تشکلهای چپ جدید مانند جبهه مشارکت و بطور کلی تشکلهای هیجده گانه جناحی ای که پس از انتخابات 1376 به جناح "دوم خرداد" شهرت یافته است اندامهای عملی این موجود اندامواره به شمار می روند.
بالاخره طبقه متوسط جدیدی که در مطبوعات مستقل، جنبشهای دانشجویی و دیگرنهادهای جامعه مدنی فعالیت یافته است قاعده این هرم و یا پاهای این موجود محسوب می شوند.
--همان کتاب ص 149
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر