۱۳۸۸ دی ۲۷, یکشنبه

دکان

به مغازه گفتید "دکان" ما زبان در کام کشیدم. عوامانه اش کردید و گفتیدش "دکون" باز هم سکوت پیشه کردم. حالا جان مادرتان دیگر جمعش را "دَکاکین" نگویید که تیغ زبان از نیام بر می کشم و آنوقت هر چه دیدید از چشم خودتان دیدید. چه زیبایی ای در این "کان" و "کون" و "کین" می بینید که دست از سرش برنمی دارید؟ حالمان دگرگون شد از این همه کج‌سلیقگی!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر