۱۳۸۸ شهریور ۱, یکشنبه

غزل

ای رطوبت لبهایت، دلیل شکستن همهء روزه های من
ای که با نیم نگاهی همه شیاطین را به اطراف من فرا می خوانی
ای قفل نگاهت کلید در چهاردیواری آتشین نـُقلی‌مان در جهنم

راستی نگفتی!
در جهنم هم روزه ام را با لبهای تو باطل می کنم؟
حتی اگر محکومیت جهنممان چند برابر شود؟
باز هم هستی؟

--کشواد بزرگ

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر