بی‌گمان اکنون میرحسین موسوی در وضعیت فکری و روحی بسیار تراژیکی است. او با بهره گیری از ویژگی های خاص شخصیتی خود و با جلب حمایت اصلاح طلبان و برخی دیگر و با تکیه بر "شعار سیاسی تقلب" توانست یک سازماندهی بی نظیر در ایران انجام دهد و نیروهای اجتماعی و سیاسی پراکنده را دور هم جمع کند و تبدیل به یک اپوزیسیون منسجم نماید. او نه تنها گروههای سیاسی، بلکه یک طبقه اجتماعی را با خود همراه ساخت و تا این لحظه هم هیچ گونه شکافی بین آن طبقه اجتماعی (متوسط جدید) و لیدرشان ایجاد نشده است (هرچند شکافی بین موسوی و برخی نیروهای سیاسی حامی او در حال شکل گیری است).
اما موسوی نیک می داند که "تقلب" یک شعار است در دنیای ادبیات سیاسی و هیچ گونه دلیل و برهان قاطعی بر اثباتش وجود ندارد و مخلص کلام یک چیز غیرواقعی اما موثر در عالم سیاست است. تقلب یک واژه و شعار است در عالم سیات و ادبیات. اما جوانانی که در خون خود غلتیده اند و جویبارهای خونی که جاری شده و باتومهایی که نواخته شده و گاز اشکاورهایی که پرتاب شده و تجاوزهایی که انجام شده غیر واقعی نیستند. واقعی اند. واقعی تر از واقعی اند. از خیلی چیزهای دیگر که میرحسین به آنها باور دارد، واقعی ترند.
شاید موسوی هیچ وقت فکر نمی کرد جامعه و مملکتی که او و همرزمانش برای جوانان و سایر اقشار درست کرده اند و به ارث گذاشته اند تا این حد دوزاری ، بی اساس و بی رحم است، وگرنه هیچ وقت وارد صحنه مبارزه نمی شد.
اما موسوی نیک می داند که "تقلب" یک شعار است در دنیای ادبیات سیاسی و هیچ گونه دلیل و برهان قاطعی بر اثباتش وجود ندارد و مخلص کلام یک چیز غیرواقعی اما موثر در عالم سیاست است. تقلب یک واژه و شعار است در عالم سیات و ادبیات. اما جوانانی که در خون خود غلتیده اند و جویبارهای خونی که جاری شده و باتومهایی که نواخته شده و گاز اشکاورهایی که پرتاب شده و تجاوزهایی که انجام شده غیر واقعی نیستند. واقعی اند. واقعی تر از واقعی اند. از خیلی چیزهای دیگر که میرحسین به آنها باور دارد، واقعی ترند.
شاید موسوی هیچ وقت فکر نمی کرد جامعه و مملکتی که او و همرزمانش برای جوانان و سایر اقشار درست کرده اند و به ارث گذاشته اند تا این حد دوزاری ، بی اساس و بی رحم است، وگرنه هیچ وقت وارد صحنه مبارزه نمی شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر