درفرهنگ سنتی ایران، که تحت تاثیر فرهنگ عربی-اسلامی است، به زبان آوردن نام زنها در ملا عام عملی مغایر غیرت و اخلاق حسنه تلقی می شده است. بنابراین مردها یا این کار را نمی کردند یا اگر می کردند هیچ گاه زنشان را به نام اصلی او صدا نمی کردند. غالبا رسم بوده است زنشان را با نام پسر بزرگشان صدا می کرده اند. و عده ای هم از عنوان عمومی "آقا مصطفی" استفاده می کرده اند.
سابقه
سابقه
زن وقتی شوهر می کرد به اسم یکی از پسر ها صداش می کردند ... بعد همسایه ها هم برای صدا کردن همدیگه می گفتند ... زن ِ همسایه یا مثلن مادر ِحمید
پاسخحذف.
.
.
حالا اینکه بعضیاز دخترا دوست ندارن .. اسمشون و کسی صدا کنه... تحت تاثیراینه یا یه چیز دیگه ؟
هوم
این صدا کردن فامیلی همسر چی؟
مثلن خانوم احمدی
خانوم ِ مهندس ( آقایهمسر مهندس نه خانومه )
این قضیه نامیدن زن به اسم فامیل شوهرش یک امر رایج در کشورها حتی کشورهای مدرن است. حتی من شنیده ام در بعضی کشورها اجباری است.
پاسخحذفدر قانون ایران هم زن می تواند بعد از ازدواج تا لحظه ای که از شوهرش جدا نشده از نام خانوادگی او استفاده کند.
اما بطور کلی اینکه میبینیم در بیشتر جاهای دنیا زنها را با نام همسرشان می خوانند نه برعکس ظاهرا ریشه در دورانی دارد که در آن به سر می بریم: دوران مردسالاری.
این هم که بعضی از زنها و دختر دوست ندارند اسمشون رو کسی صدا بزند دلایل مختلفی دارد اما فکر می کنم این هم نتیجه فرهنگ غالب در کشورهای سنتی است. یعنی مردها در این جوامع اینطور به زنها آموزش می دهند و آنها هم می پذیرند که ملک مردها هستند و حتی بر نام خود هم اگر با منافع آنها مغایر باشد حق مالکیت ندارند.
بطور کلی من هم به این آموزه‌ی اگزیستانسیالیستهای فمینیست باور دارم که زنها زن متولد نمی شوند بلکه تبدیل به زن می شوند.
پاسخحذفاز اينكه يه خانوم رو با نام خانوادگي همسرش صدا كنند اصلاٌ موافق نيستم و هرگز اجازه ندادم اين موضوع در مورد خودم مصداق پيدا كنه
پاسخحذف