به یاد دارم در دوران دانشجویی وقتی که در پایان ترم به سراغ استاد درس کارتحقیقی رفتم تا تحقیقم را ارائه دهم، یک دخترک زیبا هم آمده بود که تحقیقش را تحویل دهد. من کارم را تحویل دادم و این قضیه کلا چند ثانیه طول کشید و در مجموع چند جمله کوتاه بین من و استاد رد و بدل شد. اما کار دخترک خیلی طول کشید. حضرت استاد رهایش نمی کرد.
القصه، آنچه می خواهم بگویم این است که دخترک بعد از تحصیل در دانشکده حقوق آن هم به مدت بیش از 4 ترم، حتی اسم کار تحقیقی اش را هم درست نگذاشته بود: اشاعه‌‌ی نشر اکاذیب!!! - بگذریم که در آخر صرفا به دلیل دختر بودن آن دانشجو و مرد بودن استاد نمره او از من بیشتر شد.
بعد از این مقدمه می خواهم یک نمونه مقاله‌ی فلسفی! هم معرفی کنم از یک خانوم ایرانی با این نام: نیم نگاهی به فلسفه‌ی آثار آلبر کامو!!!
