مردانه
(در روزگار صلح، مرد جنگی به جان خود می افتد.)
۱۳۹۱ مهر ۹, یکشنبه
و زمین دیریست چه دیوانه خانه ای بوده است!
نیچه، تبارشناسی اخلاق، 119
اطلاعیه
مخاطب خاص تمامی استاتوسهای بنده خودم هستم
کشواد
باغ بی برگی
خنده اش خونی است اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش می چمد در آن
پادشاه فصلها پاییز
گل از خوبی به مَه گویند ماند، ماه با خورشید
تو آن ابری که عطر سایه ات، چون سایه عطرت
تواند هم گل و هم ماه، هم خورشید را پوشد.
از نوخسروانی های جادویی مهدی اخوان ثالث
پستهای جدیدتر
پستهای قدیمیتر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
پستها (Atom)