شعرهایم

شعرهای من محصول حس به سخره گرفتن شعر هستند. حال اگر می خواهید آنها را جدی بگیرید!

مردی از تبار قله ها

این مرد در صعود است، ستایش بر او باد!
اما آن دیگری، در ورای هر ستایشی، همیشه در اوج است!
او از تبارِ قُلّه هاست.

نیچه، دانش شاد، مقدمه 60

ای بهار همچنان تا جاودان در راه ...

یکی از بدترین سالهای زندگی رو پشت سر گذاشتم. سالی بی ثمر و سراسر افسردگی. و هیچ امیدی هم برای پیش رو داشتن سال بهتر ندارم. به قول شاعرمون:

گو بروید یا نروید هر که در هرجا که خواهد یا نمی خواهد!

باغبان و رهگذاری نیست.

باغ نومیدان

چشم در راه بهاری نیست.

و آنکه می باید آفریدگار نیک و بد باشد، همانا که نخست می باید نابودگر باشد و ارزش شکن... شکسته باد هر آنچه در برابر حقایق ما شکستنی است!

نیچه، زرتشت، درباره چیرگی بر خورد

اشتباهات انسان های بزرگ قابل احترام است، زیرا ثمربخش تر از حقایق انسان های کوچک است.

نیچه

قدرت هر روح را با این سنجه می توان سنجید که تاب چه اندازه از حقیقت را دارد؟ و یا به زبانی روشنتر تا چه اندازه نیاز دارد که حقیقت آبکی و بزک شده و شیرین شده و تیزی گرفته و دروغ آمیز باشد.

نیچه، فراسوی نیک و بد، ص 79

پ.ن:‌ این روزها گوشها به شنیدن دروغ عادت کرده است. بخصوص گوش زنها!